"فریاد شادی" مراسمی است که شیاد پوچنگری را می آورند تا نافراوانی شادی اش از شیادی اش را نشان بدهد. آشی به وفور از ریای مجتمعین شیردار میسازند. مردم از ابهت شیری میترسند که آنجا نیست. طرف با پوچی شیدایی اش را از نهان عیان میکند. هیچی هیچجا نیست به جز نوشته های متراوش شده بر سطحی که نیست از جایی که هست ولی معلوم نیست. یا هم پیکسلهای هستانه به شکل ناواقعی به گونه ای که انگار نیستانه با یک دوسویی مجرد منتزع آبستراکت واقعی بیخودیانه ی ظاهری ولی ناواقعی باخودی...
یا هم به جای اینها نازیلا لازم نیست